ih di guguuuulu...

Wednesday, January 7, 2009

Sombungai ku poh...

Masa skula rendah ni best. Kelas itu atap nipah, lantai pasir, tiang pula banyal lubang-lubang pasal ada itu "bonging" bah buat sarang. Meja dan bangku terus ditanam dalam pasir, jadi inda buli pindah-pindah kedudukannya. Kelas sebelah cuma dipisahkan dengan lapisan dinding bambu. Hehehe, siok wooo. Tiada dinding lagi tuuu. Kalau menyubuk kelas sebelah pun sinang jaaa.

Kalau waktu rehat kami selalu terjun di sungai, belakang kantin babu Undaun. Telanjang bulat saja belawan-lawan menyelam sama berenang. Jernih betul air sungai masa itu. Yang inda terrer berenang terpaksa la pakai pelampung kelapa tua kekekeke. Aku rasa masa itu dunia ni sangatlah indah, tiada masalah.... maiiinnnn saja.

Pandai suda aku sikit2 cakap kimarangang dan faham juga aku cakapan bajau. Ramai kawan2 masa kici-kici. Kalau inda terjun di sungai, kami main pedang kunun. Trip "zorro" laitu. Selalunya ada satu mangsa aku selalu minta "babo". Kana kasi jadi kuda. Nama dia si Kolungit. Ingat tul aku sama dia ni. Lepas saja sekolah rendah aku tidak pernah sudah jumpa sama dia. Kalau ada pembaca ini kenal sama dia, kasi tau sa mau jumpa dia. Mau minta babo lagi bilang hehe. Kami ada team bola sepak juga. Pemain2 masa itu yang aku ingat lah, si Anjal@Sabion, tapi yang aku ingat masa tu Injaron bah, nda pa laitu, si Maidil, Jogan, Binso, Jaiman, Jodan, Juri, dan banyak la bah.. tua suda inda ingat. Tapi inda kuat ini team bola kami ni, kena belasah 6-0 di padang bandau entah kejohanan apaitu.

Aiya... aku pun ndak tau mana satu mau cerita ni, macam2 pula kenangan muncul. Hmmm... aku cuba ingat dulu nama orang2 yang aku ingat masa aku sekolah arrr... Sabion, Marconi, Gundah, Jaiman, Panja, Juri, Alung, Kolungit, Jodan, Jogan, Binso, Maidil, Kadir, Masrah, Kaslinah, Bon, Kona, Anita, Mariana, Jurima, Ramatiah, Len, Zainorain, Jingkan, Lam, Tin, Oto. Adesss... punya sikti suda aku ingat. Yang ini pula nama2 yang masih ingat tapi inda tau suda rupa dorang. Mungkin aku darjah 3, dorang ni darjah 5 ka 6... Jaiwan, Mebol, Beto, Uluk, Jaimon, Sabidor, Songsin, ... aik itu sajaaa..., buruk tul ingatan aku ni. Tapi memang la bah, pasal dorang yang senior ni lebih rapat sama abang sia si Li. Nda pa baitu, kalau sa nampak, ingat juga tu nanti. Kalau nampak saya, tegur saja, mana tau lain suda rupa kamurang, oligang suda kali, atau alanji sudah. Pasal masa budak2 ni kutur2 semua hahahaha, hingus pun lap saja pakai tangan kalau tidak disedut balik masuk hidung kan kan.

Bila saya masuk darjah satu bapa saya sudah bersara. Yang ganti guru besar ialah cikgu Norjam Endingan. Yuuuu... orongit babanar yalo koolun. Tapi inda payah cerita la yang itu. Mungkin kalau dia tidak garang saya tidak lulus sekolah kan. Antara cikgu saya masih ingat ialah, cigu Sina, cigu Malijau, cigu Saribun, Cigu Pangawon, cigu Solomon, cigu Giuk, cigu Safar, Ustaz Sharif, dan Ustaz Tuan Mat. Uinaaaa... tidada cegu perempuan pun saya ingat laaaa, o yaa ada satu, cigu Intan Khurus.

Masa sekolah rendah, mama suruh kami bawa jualan. Saya bilang kami pasal aku, sama dua adik saya baitu bawa jualan iaitu si Yah sama si Dang. Macam2 la bah dijual, kacang tanah rebus, pais, limau, pisang. Kalau inda laku kana marah hehehe, kana pulas telinga. Aku yang selalu inda habis jualan pasal aku asyik bermain saja jadi telupa itu jualan di kelas. Tapi bagus juga ini kawan2 semua, bukan dorang curi juga tu jualan hehe. Hasil jualan itu mama kasi masuk dalam tabung arnab. Setiap kami ada tabung patung arnab sendiri. Kami bawa paling banyak 30 sin pigi skul. Saya nda berani beli lain tu duit, saya tunggu dulu jualan kami habis, takut inda laku. Kalu inda habis saya beli sendiri hehehe. O, antara makanan masa itu yang saya masih gian mo makan sampai sekarang ialah .... jeng jeng jeng.... kamu tau ka apa? Tidada jual suda ni, di Tandik saja ada mangkali... buah kelapa sawit rebus. Kuning baitu gigi makan. Harga masa tu 10 sen 3 biji. Mahal juga o kan.

Dulu-dulu tiada mainan yang macam sekarang. Mainan dulu-dulu antara yang pemes ialah gasing, layang-layang, guli, bedes, dan kegemaran aku iaitu "tingkal". Tingkal ini dibuat pakai bekas tempat benang, lilin, gelang getah, sama lidi. Macam traktor bah hehe. Selain tingkal ramai kami masa kici ada kenderaan kunun kalu mau pigi skul. Kenderaan tu sebenarnya buat pakai bekas tin yang besar seperti tin milo, atau tin lactogen. Tin ini di tebuk di kedua-dua sisi kemudian di msukkan seutas dawai melalui tempat yang ditebuk itu. Tin diisikan dengan pasir dan ditutup semula. Di kedua-dua hujung dawai tadi diikat dengan tali. Jadi tin ini kami tarik sepanjang perjalanan ke sekolah menggunakan tali. Macam steam roller la bah jadinya. Satu lagi jenis kenderaan kami ialah, pakai tutup tin saja yang dipakukan ke sebatang kayu. Kemudian tutup tin ini disurung saja. Hahaa, kalu sampai di sekolah siap ada tempat parking lagi ni kerita mainan.

Aik... aku ni kici ja tapi pernah pula aku bertumbuk di tengah jalan raya masa balik sekolah. Alaaa... masa itu kerita sikit ja dan jaaarang jarang. Ada 'solinatad' lagi di tengah jalan tu. Aku sudah inda berapa ingat siapa kawan aku betumbuk, tapi dari rasak laut tu. Besar kemungkinan si Jaiman Bayang. Dalam hati aku, takut juga sama dia, pasal besar bah dia ni. Tapi aku lawan juga. Begulik2 gulik kami di tengah jalan sampai ada traktor si Ah Siong limpas dan berhenti kasi sabar kami. Jajal juga eh. Seperti biasa aku ni selalu kana rotan oleh mama, pasal selalu lambat pulang dari sekolah. Sampai kena cari bah aku di pekan Tandik sambil mama pigang rotan lagi tu. Mana berani lari suda tu, diam tunduk saja sambil kena marah dan kana rotan. Malu bah kana tinguk2 dirotan di kadai hahaha.

Berani kunun ni masa kici betumbuk pasal perasan pandai silat. Lagipun selalu tinguk wayang melayu lakunan Ed Osmera, Mahmud Jun dan lain-lain. Habis saja tinguk wayang tu, semua turun tanah bersilat. Lama-lama ada satu bugis gumuk datang kampung. Pandai kunun dia ni bersilat. Orang panggil di si Kenon. Sampat juga sia ni belajar silat sama dia, tapi yang bunga saja. Kalu sekarang ni kana bawa betumbuk, alamat picah laini muka bah, satu apa pun sa nda tau guna tu silat si Kenon hehe. Entah mana sudah ini orang.

Pernah satu kejadian tiba2 muncul si Kenon. Masa itu aku bujang sudah, dalam 19 tahun kali umur saya. Si Kenon macam ada masalah, minta ubat. Dia pening bilangnya. Masa tu di dapur, dia duduk di kerusi mengadap sama aku. Tiba2 saja dia rebah dan terhempas muka dia dilantai. Punya aku panik, kelam kabut aku kasi tebalik badan dia kasi baring. Berat lagi tu. Sekali suda kasi baring, hidung dan mulut dia keluar darah. Masa itu kami saja dua orang di rumah. Mama pigi sawah padi. Bapa aku nda pula ingat di mana. Pigi kadai mungkin. Olehnya panik, aku lari kasi tinggal si Kenon pasal aku ingat dia mati. Aku lari cari mama baitu. Jadi kalu mau pigi sawah mesti limpas naik jembatan gantung dekat rumah pacik Baudi. Aku sempat kasi tau dorang babu Ondingih. "Babu... si Kenon di rumah. Mati sudah dia" aku bilang. Pastu aku lari pigi sawah dan teriak2 panggil mama. Aku cakap juga si Kenon mati. Jadi mama suru aku pulang dan nanti dia menyusul. Sekali aku sampai dirumah, ada beberapa orang sudah sampai tapi dorang tidak naik tu rumah kami. Saaana dorang menunggu di dapur. Aku tanya kanapa dorang diam saja di tangga dapur. Dorang tanya balik pula, "mana si Kenon?". Hehe, sekali aku tinguk.. tiada suda si Kenon di tempat dia aku kasi baring. Aku panggil2 la dia dalam rumah tu, laaama baru dia menjawab. Bekunci pula dia dalam bilik air... mandi. Fuh... gempak bah semua jiran oleh aku hahaha. Hm... sejak hari itu sampai hari ini aku nda pernah dengar berita lagi pasal dia. Harap2 dia sihat saja.

Aiya... nanti lah sa sambung lagi. Banyak juga lagi mau cerita tapi agak sibuk suda ba sikarang ni. Logot-logot saja cerita la kan. Aik... lupa pula pasal sambungan saya tersuka sama satu budak perempuan kan! Ada pula juga nama dia sia sebut tadi. Nantilah cerita ba. Ada hal mo kasi siap. Nanti bos marah susah Bah, jumpa lagi ki.

22 comments:

ILLIE January 7, 2009 at 8:36 PM  

hahahaha...adedei..sakit perut sia katawa baca sorita gulu-gulu ko ni..sia pun sampat juga masuk kelas yang atap nipah lantai tanah..taun 1978 sia masuk darjah 1..kira sia pun jajal juga tu time..asal time rihat misti abis tu kebun pisang balakang sikulah kana raun..sama makan tu koko..

pasal keganasan tu guru besar norjam..sia parnah jadi mangsa juga tu.dia suruh bawa gagamas/parang pigi sikulah untuk putung rumput..tapi sia lupa..nah terpaksa jadi kambing..cabut rumput pakai mulut..cilaka..hahaha..

cikgu saribun pun bulih tahan..salalu membaling kapur atau pamadam papan itam..kesian sia tingu tu budak2 perempuan yang kana..

geng rapat sia dulu si safri anak arwah hj.boudi(kodi)..kadang2 lapas sikul ikut dia balik rumah dulu..makan sana baru balik rumah..inda tau mana suda dia sikarang.

paling siuk ada perlawanan tinju muhammad ali..panuh tu kelas tingu tinju,,hahaha

Aiso January 7, 2009 at 9:02 PM  

wuik... ko pun kana jadi kambing juga ka? Kitorang laitu sama-sama jadi kambing hahahaha. Pukuk bunga mana ko kana gigit rumput? heheh. Ya o... sa lupa pula pasal cuti sikul gara2 ada tinju muhammad ali. Ko pula cerita ka. Kungsi2 kitorang.

BUNG ADI January 7, 2009 at 9:13 PM  

hmm...memang indah kalau di kenang. Kitorang laa bah kena "cabut rumbut pakai mulut" sambil di rotan! Tapi bagus akal murid masa zaman kita. Tiada pun persaan marah dendam. Saya pernah jumpa Cikgu Norjam di PPD PBU Kota Belud. Masa tu saya dah jadi cifu. Saya perkenalkan diri dan cerita pasal sekolah dulu. Saya ucap terima kasih. Saya bilang : "...kalau bukan didikan dan disiplin...tidak saya berjaya dalam idup". Cikgu Norjam jawab : "...itulah bahh...".

Yus, tingkal siapa selalu menang, ko atau aku? Batu siapa jaguan? Siapa paling a'taan napas tumolop? hehehe...lampau banyak nostalgia...KENANGAN TERINDAH....

Mon, kakal ku andaman...

Aiso January 7, 2009 at 9:29 PM  

aik aik aik... sanguru. Ko pun mengigit rumput juga ka!!! kiiiisiw, ada kawan pula ni. kalu tingkal nda sia ingat sapa kita selalu manang o. Main simban sana selalu tampat babu rukina. Acampin mari yoku diri keh keh keh... tu agagayo gima it dogon dot longon.

NONG January 7, 2009 at 10:31 PM  

Hahahahaaa....oruol tiyan ku mongirak membaca diti kisah2 dikoo.
Tahun 1978 saya belum lahir lagi o Illie...

Setiap kita yang pernah hidup,memang banyak kenangan yang sukar dilupakan terutama ketika zaman kanak2,zaman persekolahan.

Aiso January 7, 2009 at 10:40 PM  

baaaaaaa kaaaaaa... madko adapat ku noh sasaaabat mogintong id kisah-kisah nu sid solimandut oi aman illie. e peelo ku sid dikau ki, waro mari psikik ku diti. hehehe...

aik obo.. omumuloook ko poh bala'ai diti booooh nong justina. awasi nogi beno kuma sid dikaaa...

ILLIE January 7, 2009 at 11:21 PM  

Aiso..noko suang ku noh id entri ku it kisah2 ku id solimandut..hehehe

banyak butul kisah2 ni time budak2 dulu..tapi bulum takuluar..kalu pasal main picah2 biji gatah..sia pikir biji gatah sia lah paling karas.."jaguan tengek" diurang bilang..hahaha..apa inda karas..kasi kuluar tu isi2 dalam dia lapas tu kasi masuk simen..hahaha

nong..kamu punya zaman lain2 suda bah..tapi boleh kongsi2 juga baitu..ko tanya abang ko si jomin..siapa paling jajal di asrama yayasan sabah dulu..ada urang bajau langkon balawan jurus sama urang sungai pitas...ini 2 urang bediri berhadapan..1 main jurus..1 urang pigi tangkap tu songkok..intah butul2 kah diurang ada jurus..sia tingu bajau langkon inda bulih tangkap tu songkok..jadi diurang si jomin..bonar sama robert jada suruh sia pigi ambil tu songkok..sia pun selamba angkat tu songkok kasi sama tu bajau langkon..marah baitu urang sungai..mau bawa betumbuk..nah apa lagi sia ni kana batu api sama diurang si jomin..diurang bilang kasi kuluar tu silat yang si mailon ajar..silat sholin..hahahaha turus inda barani tu sungai pitas bawa gaduh..silakaaaa..hahaha..

sanguru..hehe kakal poh andaman it tongoh tanganak tokow poh..salalu mari rih tumudun oku dikau id walai diko'o...hehehe

RajaKumbang January 8, 2009 at 12:08 AM  

yu$ mmg ko pencerita yang baik...siok o baca! buli jgk tumpang seronok...ada jgk yg sy kanal2 o antara kana list tu hehe...

ba cerita lg a...bisuk!anu bha..tu yg ko dingar subuh2 waktu boliau2 tengah buat kueh tu bha!yg dia cakap kalu aku sanggup lg aku isap apa tu yu$?hahaha

Aiso January 8, 2009 at 12:26 AM  

hehehe... raja kumbang. bahaya ko punya permintaan tu. hehe sa tau ni sapa ko kanal. Mestipun si Jaiwan kan? Dan sa tau juga sapa ko kanal tapi teda sa sebut, si Modiwi. Betul ka psikik sia raja kumbang? Ada aku lawat si Jaiwan saaaaana rumah dia di tinkalanon sama si charles. Siuk eh kami cerita2 sambil sigup siiigup. Tejumpa lagi aku sama si uluk genga aku dulu menimbak ikan.

Aik illie, no suangan nu noh gam? bah intangai ko poh kadung irad keeno.

Kumbang? si illie ni kalu inda silap adik si Jaiwan bah. Tapi dia tepalanting saaaaana gipun. blog dia tompipiris.

Nong Justina... lepas kami keluar dr sk tandik kamu yg ganti bah kan. Ko cerita ka apa berlaku selepas tu.

Little Mike (LM) January 8, 2009 at 5:42 AM  

aii.. saya baru umur ampat taun tu.. hehe... sana saya di sawah masa tu manabit padi...

Siuk ba baca pengalaman ko nie. memang kalau kita tulis pengalaman kita, sangat hidup sebab lahir dari apa yg kita lalui waktu itu.. mmng klasik ba kan di kenang2.. hehe

Little Mike (LM) January 8, 2009 at 5:49 AM  

Yang sya ingat Ustaz Tuan Mat saja lagi.. haha lagi teruk ingatan sya. Kalau tiap2 ptg sya ikut kelas agama, inda hafal baca alif ba ta, mimang putih kulit kana cubit.. adeehh bikin damam cubitan dia...

ILLIE January 8, 2009 at 9:05 AM  

Aiso..sia salalu kana gigit rumput bagian bangunan sikul yang cat ijau..adeh..kalu ada kamera time tu..mimang bagus di gambar..urang babaris panjang..sanalah si norjam puas merotan pantat..hahaha

bagaduh indadalah..bagaratak sija ..salalu kuat mangaratak tu anak si andin tapi takut juga diurang sabap ada kawan2 yang bawa karambit/kualang ..hahaha

paling bikin sia takut time tu kalu ada menjarum di sikul..nah balakang bah minta jarum..ada lagi yang siap kasi basar masol supaya itu jarum inda sakit kunun..hahahaha

NONG January 8, 2009 at 9:15 PM  

Aiso..saya masuk tahun satu pada tahun 1986 di SK.Tumunda Salimandut..bukan di SK.Tandek lagi bo..ada moden2 sii...kit sudah time 2.Cikgu veteren yang sempat mengajar kami masa tu Cikgu Boman Kambang..Guru muzik kami tu dia masa tu.Sayalah tukang cari kod muzik d meledion untuk guna perbarisan...alamas oku banar tooo...

Ada satu urang cikgu ni dorang panggil Bebalan(Hantu penanggal). Bikin takut juga o tengok ni cikgu tapi baaa...gus betul dia.Lain main.

satu yang saya tidak lupa masa sekolah lagi,banyak kawan2 saya nolobu tulu.Durang jajal main guli di bawah bangunan sekolah yang rendah dia punya susut(Kulung)bo. Ada kan zink2 di terigi(tiang) tu bangunan,nah sekali durang berdiri,itu kepala kena sana zink..naah..habis luka kepala. Darah membasahi tubuh..banyak yang jadi mangsa.Besok2 pigi sekolah,nahh..nogundulan d tempat yang luka om kana jahit.. osian...

Pastinya saya sangat disayangi oleh guru2 saya.Ada dua cikgu yang paling saya rapat iaitu cikgu Annie M.Godomon dari KB dan Arwah Cikgu Raidah Polo juga dari KB.
Saya tidak pernah lupa semua cikgu d sana terutama ini dua cikgu ini.

Aiso January 8, 2009 at 11:22 PM  

hi nong justina. ooo... jadi kau inda perna skola d sk tandek la ni kan. cegu2 yang kau sebut itu cuma cigu boman saja saya kenal. hehe, kalu tahun 86 sa sudah form 6 ooo. kami dulu kalau gundul tidak licin habis. mesti ada siiikit itu jambul di depan. inda tau kenapa begitu tu. kalau inda gundul tempurung la fesyen dia. itu kepala kalu inda bekutu, mesti banyak pasir ni. pasal suka menyalam di sungai. satu hal saya agak keciwa, mcm bukan pula makin berserit tu pekan tandik, tapi makin sunyi. kalau saya balik kampung pun semua saya tidak kanal. kawan2 saya entah pigi mana semua. saya suda memiansau sampai sana bombong iv, cari kawan2 dan menusur, tapi tiada saya jumpa. yang junior saya pun ada 2 orang saja saya jumpa. hehehe... apa pun sa paling suka kenang masa saya budak la. saya selalu baring di rumput depan rumah meniguk langit waktu petang2. hm... kau ini di tandik masih ka atau suda juga berpindah tempat mcm semua kawan2 saya tu?

Kak Jayn January 8, 2009 at 11:24 PM  

Ingat lagi kamu semua murid terpaksa berbaris kena rotan oleh Guru Besar gara-gara itu helikopter ndak dapat mendarat di padang skul pasal itu budak2 tahap satu kali tu bekurumun di padang menengok kapal terbang. Jarang gima nampak kapalterbang...adedes, kami yang kunu2 suda bujang(darjah 6 of 1978)pun kena rotan juga. bikin tensen oh...time itu c aiso darjah 5 la tu. Tapi cikgu Norjam ni sporting jg. Masa ada lawan tinju Mohamad Ali, satu kelas kami di bawa menonton di rumahnya. Oya, ingat kamu seorang Ustaz ranggi yang serumah cigku Safar itu? hahaha, kak ada terjumpa dia doluuuu, dia cakap dia happy suda. Sekarang confirm jadi cigu bkn ustaz lagi...wakakaka

ILLIE January 9, 2009 at 1:03 AM  

hahaha..sumua sini merasa rotan sigu norjam pula..

sia ingat2 dulu..siapa yang curi pisang sabah di sikulah..yang sia ingat..time menabas rumput ini budak pigi tatak tu buah pisang sabah..lapas tu dia kasi tutup pakai daun..dapat juga sia merasa lah..hehehe

Om Yus January 9, 2009 at 4:51 AM  

ooo... aku ada tu ikut belari lari dalam padang tunggu tu helikopter. sampai tu helikopter inda dapat turun hahaha. Lucu pula. terus tu helikopter turun di padang pekan tandik kikikiki...

NONG January 9, 2009 at 10:33 AM  

kiiiisew...ongo akal kou e banar bala diti dimula bo..

jangan heran la bo kalau macam helikopter..saya sampai sekarang ni pun masih lagi jakun bo. bukan hari2 nampak helikopter.Yang helikopter mendarat di padang pekan KM yang awal tahun 2008 untuk hantar bekalan makanan di kawasan bukit yang putus perhubungan gara2 banjir pun kejakunan juga aku.My 3 hero apa lagi...lagi jakun dari mama durang.

kan bagus kalau ada helikopter pairet...heheheee

Kee Heritage January 9, 2009 at 2:29 PM  

okeylah siok saya baca ni, komen2 kamurang pun siuk di baca.. tapikan kalau boros momogun sudah sa lost sudah.. aiya..

si safri sana putrajaya sudah ooo...
ada kakak sa si Dang terjumpa dia di Mall sana..

sa ingat masa dorang si yus main di sungai dorang tidak suruh sa ikut dorang kasi tinggal sa sana di rumah babu rukina, nasib si safri datang balik ambil sa kasi bobo hahahaha...

eezaleeza January 10, 2009 at 9:38 PM  

adeh yus.. yg mati tu jg la paling power!!! hahahaha

Om Yus January 12, 2009 at 12:26 AM  

wuik... heheh. bombom ka? ko kenal ka si kenon tu?

rosman April 15, 2009 at 1:49 AM  

Aku ingat lagi petang Ahad dan malam senin ramai sudah orang di tamu tepi sungai itu. Malam senin itu ramai orang di tamu main dadu. Tamu nya pada hari Isnin. Petang senin lepas tamu ramai orang terhuyung ayang dan ada yang langgar tiang kedai kopi Abui.

Saya masih ingat helikopter itu. Kami berebut rebut ke padang pekan Tandek. Apa lagi Guru Besar marah betul... apa tidaknya kapal belum hinggap kami berebut rebut mahu sudah ke padang. Kalau kena kipasnya siapa yang mampus?

Tapi bila engin sudah dimatikan guru besar jumpa pilot itu... entah apa yang dibincangkan oleh mereka. Tapi lepas itu guru besar benarkan kami mendekati helikopter itu. Itu lah kali pertama saya sentuh helikopter.

Kawan kawan jangan lah buat cerita mereka dirotan kerana melihat helikopter. Sebenarnya guru besar mahu jaga keselamatan pelajar sebab itu waktu engin helikopter belum dimatikan dia halang pelajar ke helikopter itu.

Guru Besar itu memang tinggi disiplinnya. Suatu hari dia suruh murid bawa parang untuk gotong royong bersihkan sekolah. Ramai murid yang tak bawa parang jadi guru besar bilang kalau tiada parang gigitlah rumput itu. Sebenarnya dia cakap saja... tiada orang pun yang gigit rumput dan tiada orang pun dirotan.

Rakan rakan jangan lah cari dosa buat fitnah.

Kalau kawan kawan ingat sebelum dia datang sekolah nitu benarlah atap nipah dan dinding kayu tapi dalam masa yang singkat dia berjaya mendapat 6 bbilik darjah yang baru.

Permohonan SMK Tandik pun dia yang usahakan. Dia buat kertas kerja dan serahkan pada mendiang Dr. James Ongkili Timbalan Ketua Menteri Sabah waktu itu.

Pembelajaran murid amat amat diutamkan nya. Ramai pelajarnya berjaya. Ada jadi doktor, jurutera, akauntan, usahawan dan ramai juga jadi guru.

Saya sendiri amat terhutang budi pada nya. Dia hebat dalam memotivasikan pelajar nya.

Saya sudah lama tak jumpa dengan nya. Harap berftemu suatu masa nanti.

About This Blog

My childhood, life, idea, bla bla...

  © Blogger template Cumulus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP